ROWER POZIOMY EASY RACER / TOUR EASY
Plany te by³y publikowane w ?M³odym Techniku? nr 7/1990. Na ich podstawie w Polsce zbudowano kilkadziesi±t rowerów tego rodzaju.
Pierwszy Easy Racer zosta³ opracowany przez Gardnera Martina w USA w 1979 r.
Od tego czasu (do lat ?90.) sta³ siê on najpopularniejszym rowerem poziomym w USA. W wersji z miêkk± os³on± aerodynamiczn± zdoby³ dwukrotnie mistrzostwo USA w konkurencji pojazdów praktycznych, za¶ w pe³nej obudowie aerodynamicznej i pod nazw± Easy Racer?s Gold Rush osi±gn±³ 105,36 km/h.
Oryginalny ?Tour Easy? u producenta (Easy Racers Inc., Kalifornia) kosztuje US $ 900, zestaw do monta¿u (surowa rama, d³ugi wspornik kierownicy, widelec, laminatowy fotel) ? US $ 650, za¶ plany ? US $ 25. Repliki tego roweru s± budowane przez hobbystów na ca³ym ¶wiecie.
MATERIA£Y
1. Rama od roweru mêskiego na ko³a 26, 27 lub 28 cali, wraz z widelcem (na pocz±tek mo¿e byæ kompletny rower ?górski? z supermarketu).
2. Rurka do przed³u¿enia rury górnej ramy ? ? 25,4 x 1,25, d³ugo¶ci ok. 360 mm (lub inna, odpowiadaj±ca ¶rednic± górnej rurze posiadanej ramy ? w supermarketowych ?góralach? zdarzaj± siê ? 30; 32; 35 i 40 mm).
3. Rurka ? 22 x 1,5 x 650 mm (ew. ? 20 x 1,5) (zastrza³ ramy, rys. 6).
4. Dwie rurki ? 20 x 1,5 x 1300 (dolne rury ramy, przechodz±ce w tylny trójk±t, rys. 1; 9).
5. Dwie rurki ? 18 x 1,5 x 520 - 600 (górne rurki tylnego trójk±ta, rys. 4). Z braku d³u¿szych mo¿na ew. wykorzystaæ górne rurki tylnego trójk±ta ?rozbrajanej? ramy.
6. Dwie p³ytki stalowe 100 x 60 x 4 lub 5 mm (haki tylnego ko³a, rys. 1).
7. Blacha stalowa grub. 1,5 mm (obejmy, ³±czniki itp., rys. 11).
8. Dwie rurki ? 16 x 1,2 x 500 (wsporniki oparcia siedziska, rys. 2). O ile nie zastosowane w pkt. 5, mo¿na tu wykorzystaæ górne rurki tylnego trójk±ta ?rozbrajanej? ramy.
9. Rurka ? 22 x 2 x 250 - 300 (przed³u¿enie wspornika kierownicy, rys. 7).
10. Rurka ? 25,4 x 1,5 x 150 ? mo¿e to byæ trzon od starego widelca (nak³adka na przed³u¿ony wspornik kierownicy, rys. 7).
11. O¶ piasty przedniej z konusem lub prêt ? 8, odpowiednio nagwintowany (przed³u¿enie ¶ruby klina rozporowego (?babki?) wspornika kierownicy, rys. 7).
12. Rurka ? 20 x 1,5 x 100 (mostek przedniego hamulca, rys. 8).
13. P³askownik 3 x 20 x 150 mm (zamocowanie napinacza ³añcucha).
14. Sklejka grubo¶ci 10 ? 12 mm (570 x 250 i 250 x 250), styropian grubo¶ci 40 mm o takich samych wymiarach, pianka poliuretanowa lub karimata, skaj, klej do styropianu i klej kontaktowy (fotel, rys. 3).
15. Czê¶ci rowerowe ? 1 ko³o 20 x 1,75? i jedno 28 x 1,75 lub 1 3/8? (ew. 27? lub 26?), osprzêt kompletny, 3 ³añcuchy tego samego typu, dodatkowa przerzutka zewnêtrzna (do wykonania napinacza ³añcucha ? mo¿e byæ b. tania), kierownica typu BMX lub Polo.
WYMIARY
(orientacyjne, nale¿y dopasowaæ do swojego wzrostu i posiadanych materia³ów)
B = 1610 (S); 1650 (M); 1700 mm (L) ? baza (rozstaw kó³ roweru) zale¿nie od wzrostu u¿ytkownika.
H = ok. 350 ? 380 mm ? wysoko¶æ suportu od ziemi.
L = 445 ? 450 mm ? odleg³o¶æ ¶rodka osi suportu od ¶rodka osi przedniego ko³a.
M = 290 mm ? wysoko¶æ umieszczenia mostka hamulca w widelcu (dla ko³a 20x1,75?).
N = 58 ? 64 stopni ? k±t nachylenia szyjki ramy / trzonu widelca.
MONTA¯ RAMA
1. Ramê od mêskiego roweru przepi³owaæ w pkt. V, X, Y, Z, od ³±cznika podsiod³owego odpi³owaæ górne rury tylnego trójk±ta.
2. Z³o¿yæ jak na rysunkach g³ównych (EASY01 i 02), dopi³owaæ koñce rur zgodnie z rys. 6.
3. Dopasowaæ, ustabilizowaæ i zlutowaæ na mosi±dz, stosuj±c wk³adki (tzw. sztukówki) zwijane z blachy lub z odpowiedniej, ciasno pasowanej rurki (rys.5).
4. Wyci±æ haki tylnego ko³a, wywierciæ otwór ? 8 na ¶ruby mocuj±ce wspornik oparcia, wykonaæ i nagwintowaæ otwory M5 i M6 do mocowania baga¿nika i wsporników b³otnika.
5. Górne rurki tylnego trójk±ta przylutowaæ do ramy, prowadz±c równolegle z górn± rur± ramy na d³ugo¶ci ok. 150 mm (rys. 4).
6. Na³o¿yæ i przylutowaæ rurki ? 20 x 1,5 x 1300 do koñcówek przy mufie suportowej (rys. 9).
7. Rurki ? 20 x 1,5 x 1300 przyci±æ do odpowiedniej d³ugo¶ci, skorygowaæ i doprowadziæ do haków, lutuj±c po drodze ³±cznik do zamocowania tylnego hamulca.
8. Dogi±æ dolne rurki tylnego trójk±ta.
9. Przylutowaæ do haków dolne i górne rurki tylnego trójk±ta, po uprzednim wyciêciu w nich szczelin na haki (4 ew. 5 mm) (rys. 1).
10. Przez praw± rurkê mo¿na przeprowadziæ linkê do przerzutki (rys. 1; 4; EASY02).
UWAGA! Wa¿ne jest wygiêcie rurek dolnych w obszarze podsiod³owym ? chroni to rurki przed obijaniem przez ³añcuch (tak, jak na rys. EASY02).
FOTEL
1. Wyci±æ ze sklejki, oparcie z siedziskiem po³±czyæ blach± stalow± i ¶rubami z nakrêtkami.
2. Wyznaczyæ miejsca i w³o¿yæ ¶ruby mocuj±ce wspornik oparcia i obejmê doln±.
3. Fotel okleiæ styropianem, wyprofilowaæ, ob³o¿yæ g±bk± i okleiæ skajem.
4. Rurki po³±czyæ przylutowanym ³±cznikiem z blachy (na takiej wysoko¶ci, aby nie ociera³ o ko³o, rys. 2).
5. Do oparcia fotela przykrêciæ wspornik wygiêty z p³askownika, stosuj±c 2 ¶ruby z ?kwadratem? pod ³bem (rys. 2).
6. Wspornik oparcia fotela wykonaæ z 2 rurek, sp³aszczaj±c je na obu koñcach i wierc±c otwory. W dolnej czê¶ci rurki rozp³aszczyæ na d³ugo¶ci 100 mm i nawierciæ 3 otwory ? 8,5 w odstêpach co 2,5 cm w celu regulacji (rys. g³ówny ? EASY01).
7. Fotel do ramy umocowaæ obejm± doln± (4 ¶ruby M5 lub M6 z ?kwadratem? pod ³bem).
WSPORNIK KIEROWNICY
Obecnie s± dostêpne wsporniki do MTB o niemal dowolnych d³ugo¶ciach i k±tach wzniosu. Gdyby zasz³a konieczno¶æ przed³u¿enia, nale¿y:
1. Dopasowaæ do posiadanego wspornika rurkê ? 22, na miejsce styku na³o¿yæ rurkê ? 25,4 x 1,5 i zlutowaæ na mosi±dz (rys. 7).
2. Na prêcie ? 8, na obu koñcach naci±æ gwint o skoku odpowiadaj±cym skokowi gwintu klina rozporowego (?babki?) wspornika kierownicy. Jeden koniec nagwintowaæ na d³. 20 mm, drugi ? ok. 50 mm. Na górny koniec prêta nakrêciæ do po³owy g³êboko¶ci d³ug± nakrêtkê (w przypadku gwintu drobnozwojnego mo¿e to byæ sto¿ek od przedniej piasty) i przylutowaæ na mosi±dz (rys. 7).
3. W³o¿yæ ¶rubê rozporow± we wspornik kierownicy, a w trzon wspornika, od do³u ? nagwintowany prêt z przylutowan± nakrêtk±. Wkrêciæ, za³o¿yæ klin rozporowy, zamocowaæ jak normalny widelec.
Marek Utkin
Na podstawie planów opublikowanych w M³odym Techniku pewna firma spod Poznania wyprodukowa³a (w 1991 r.) kilkadziesi±t rowerów zbli¿onych do Tour Easy. Zatrudniony tam technolog z Rometu powprowadza³ ?ulepszenia?, przez co rowery te nie nadawa³y siê zbytnio do u¿ytku. Post factum firma zatrudni³a mnie jako konsultanta, lecz materia o¿ywiona stawia³a zbyt du¿y opór. Firma skopiowa³a równie¿ [nieudolnie, nie zachowuj±c promieni krzywizn, za to uznaj±c, ¿e drewniane, ciê¿kie usztywnienia kopyta to czê¶æ konstrukcji (!)] fotela mojego projektu. Szczegó³y wraz z ilustracjami w przygotowywanym tek¶cie ?jak nie robiæ?. M.U.
Plany mo¿esz równie¿ pobraæ spakowane w formie zip.