Bodaj najwa¿niejsz± zalet± rowerów poziomych (po wygodzie oczywi¶cie) s± ich mniejsze od klasycznych rowerów opory aerodynamiczne - nie bez powodu wszystkie rekordy prêdko¶ci nale¿± do obudowanych poziomów.
|
|
Rower klasyczny, "gospodarczy" |
Rower wy¶cigowy-szosowy, komponenty aero |
Rower poziomy, jedno¶lad |
Rower poziomy, jedno¶lad obudowany |
|
wspó³czynnik |
1,1 |
0,83 |
0,77 |
0,12 |
|
Powierzchnia czo³owa |
51,15 |
36,27 |
35,34 |
43,71 |
|
wspó³czynnik Cx |
56,26 |
30,10 |
27,21 |
5,24 |
Dopiero wynik mno¿enia (Cx ? A) mówi co¶ o poje¼dzie. Na przyk³ad sterowiec (lub okrêt podwodny) ma niewielki Cx, ale nie da siê go rozpêdziæ (po np. ustawieniu na szynach) do du¿ej prêdko¶ci dysponuj±c moc± jednego cz³owieka, bo ma wielk± powierzchniê czo³ow±. Owady maj± kiepski Cx, ale poniewa¿ ich powierzchnia czo³owa jest b. ma³a, to lataj± z du¿ymi prêdko¶ciami.
Czas dojazdu do pracy - poziom znowu najlepszy
Spo³ecznie akceptowalny czas dojazdu do pracy to 0,5 godz. - Rowerem klasycznym przy V ¶redniej = 20 km/h przejedzie siê w tym czasie 10 km. - Obudowanym cyklomobilem o dobrej aerodynamice (przy tym samym wysi³ku) V ¶r. = 30 km/h, a wiêc w 0,5 godz. przejedzie siê 15 km. Jest to dystans wiêkszy o 50%, a obszar nadaj±cy siê do objêcia "roweryzacj±" wokó³ miejsc pracy - w przypadku roweru klasycznego wyniesie 62,83 km2, a w przypadku cyklomobilu - 94,24 km2.
